Información básica | |
Nome do produto | Cefalexina |
Grao | Grao Farmacéutico |
Aparición | po branco |
Ensaio | 99 % |
Vida útil | 2 Anos |
Embalaxe | 25 kg/bidón |
Condición | Manter en lugar escuro, atmosfera inerte, 2-8 °C |
Descrición
A cefalexina é un antibiótico de cefalosporina que se usa para examinar o impacto da unión, expresión e inhibición de PBP3, así como proteínas adicionais de unión á penicilina (PBP) na parede celular durante a síntese de mucopéptidos bacterianos. A cefalexina úsase para o tratamento de bacterias que causan infeccións que poden inducir infeccións do oído, das vías respiratorias, do tracto urinario e da pel. As bacterias que están indefensas contra a cefalexina poden incluír pneumonía por estreptococo, Staphylococcus aureus, E. coli e Haemophilus influenza. A cefalexina tamén se denomina Keflex (marca comercial) e non alivia infeccións virais como gripe ou arrefriados.
Mecanismo de Acción
O mecanismo de acción da cefalexina aseméllase ao da penicilina onde inhibe a síntese da parede celular bacteriana, a súa ausencia inflúe na morte como resultado da lise bacteriana. A lise celular está mediada ademais por encimas autolíticos particulares da parede celular bacteriana, que inclúe a autolise. A investigación indica que existe a probabilidade de que a cefalexina impida a funcionalidade dun inhibidor da autolisina.
Uso do produto
A cefalexina adminístrase para minimizar o desenvolvemento de bacterias resistentes aos fármacos. Para manter a eficacia global da cefalexina, o medicamento debe prescribirse como un tratamento para as infeccións que se poden atribuír a bacterias. A dispoñibilidade de información sobre a susceptibilidade e o cultivo debe terse en conta ao facer modificacións na terapia antibacteriana. A ausencia desta información pode estar apoiada por patróns de susceptibilidade e epidemioloxía para influír na adopción verificable do tratamento.
Nalgúns casos, a cefalexina úsase para o tratamento de pacientes alérxicos á penicilina e que poden ter unha afección cardíaca no momento en que se someten a un procedemento nas súas vías respiratorias, para inhibir o desenvolvemento da infección nas válvulas cardíacas.