Información básica | |
Nome do produto | Clorhidrato de tiamina |
Outro nome | Vitamina B1 |
Grao | Grao alimentario/Creo de alimentación |
Aparición | Branco ou case branco, po cristalino ou cristais incoloros. |
Ensaio | 99 % |
Vida útil | 2 anos |
Embalaxe | 25 kg/tambor ou 25 kg/cartón |
Característica | Estable. Combustible. Incompatible con axentes oxidantes fortes, axentes redutores fortes. |
Condición | Lugar fresco e seco |
Descrición do produto
O clorhidrato de tiamina é a forma de sal de clorhidrato da tiamina (vitamina B1), unha vitamina esencial para o metabolismo aeróbico, o crecemento celular, a transmisión dos impulsos nerviosos e a síntese de acetilcolina.
Función
A vitamina B1 axuda a previr varios problemas de saúde, incluíndo danos cardíacos. O clorhidrato de tiamina úsase para previr e tratar os estados de deficiencia de tiamina, que poden ocorrer como resultado dunha nutrición inadecuada ou unha mala absorción intestinal. Tamén se usa para o tratamento da síndrome de Wernicke-Korsakoff, beriberi e deficiencia de tiamina relacionada co alcoholismo crónico. O clorhidrato de tiamina úsase como aditivo alimentario para engadir sabor caldo/carnoso ás salsas ou sopas. Tamén se usa como complemento alimenticio e ingrediente aromatizante con sabor amargo.
Aplicación
A tiamina é a vitamina B1 soluble en auga, necesaria para a dixestión e o funcionamento normal dos tecidos nerviosos e na prevención do beriberi. Tamén actúa como coenzima no metabolismo dos carbohidratos. Durante o procesamento, canto maior e máis longo sexa o período de quecemento, maior será a perda. A perda redúcese en presenza de ácido. O clorhidrato de tiamina e o mononitrato de tiamina son dúas formas dispoñibles. A forma de mononitrato é menos higroscópica e máis estable que a forma de clorhidrato, polo que é adecuada para o seu uso en bebidas en po. Utilízase en fariña enriquecida e atópase como mononitrito de tiamina en substitutos de ovos conxelados e galletas.
A tiamina é un nutriente esencial necesario para o metabolismo dos carbohidratos; tamén participan na función nerviosa. Biosintetizado por microorganismos e plantas. As fontes dietéticas inclúen cereais integrais, produtos cárnicos, legumes, leite, legumes e froitas. Tamén está presente en casca de arroz e levadura. Convertido in vivo en tiamina difosfato, un coenzima na descarboxilación dos α-cetoácidos. A deficiencia crónica pode levar a deterioro neurolóxico, bariberi, síndrome de Wernicke-Korsakoff.
Un cofactor necesario para a oxidación dos carbohidratos e para a síntese de ribosa.
A tiamina tamén está implicada na biosíntese dos neurotransmisores acetilcolina e ácido gamma-aminobutírico e na propagación nerviosa.