Información básica | |
Nome do produto | Sulfato de colistina |
Grao | Grao de alimentación |
Aparición | Po higroscópico branco ou case branco |
Ensaio | 99 % |
Vida útil | 2 anos |
Embalaxe | 20 kg/cartón 20 kg/tambor |
Condición | Almacenar a -20 ℃ durante un ano(Po) |
A descrición do produto
A colistina é un decapéptido catiónico cíclico ligado a unha cadea lateral de ácidos graxos, pertence a un grupo de péptidos antimicrobianos bacterianos de estrutura similar. O sulfato de colistina é un antibiótico polipeptídico que inhibe as bacterias gramnegativas uníndose a lipopolisacáridos e fosfolípidos na membrana celular externa das bacterias gramnegativas.
Sulfato de colistina, tamén coñecido como sulfato de colistina, Christian (Colistin), polimixina E (polimixina E), antifitina, po branco ou case branco, inodoro, humidade de sabor amargo, facilmente soluble en auga, lixeiramente soluble en metanol, etanol, case insoluble en acetona, éter, álcali libre lixeiramente soluble en auga. Estable no rango PH3-7.5. O sulfato de micolistina é producido por Bacillus polymyxoides, que ten un forte efecto antibacteriano sobre as bacterias gramnegativas. Utilízase para tratar enfermidades intestinais causadas por bacterias gramnegativas, e úsase como aditivo alimentario cun efecto evidente de promoción do crecemento. A combinación do efecto sulfadiazina é mellor.
Función do produto
Os gránulos de sulfato de colistina melloraron a estabilidade da potencia na alimentación e presentan unha alta solubilidade a pesar de que se producen sen utilizar ningún vehículo caro ou equipo especial. Concretamente, gránulos de sulfato de colistina que consisten esencialmente en sulfato de colistina e teñen un diámetro de partículas de 150 a 1500 m, unha superficie específica de 40 a 500 cm2/g, un tempo de humectación de 5 minutos ou menos e un contido de humidade do 10 % ou inferior.
Farmacodinámica
A colistina é un axente antibiótico de polimixina. As polimixinas son polipéptidos catiónicos que rompen a membrana celular bacteriana a través dun mecanismo similar ao deterxente. Co desenvolvemento de axentes menos tóxicos, como as penicilinas de espectro estendido e as cefalosporinas, o uso parenteral de polimixinas abandonouse en gran medida, excepto para o tratamento de infeccións pulmonares multirresistentes en pacientes con fibrose quística.